Dag 4: Weg uit Quito, op naar de kust
Na een woelige nacht waarin de laatste stuiptrekkingen van de koorts er zijn uitgezweet werd Bernlef om 03:30 wakker (de biologische klok stond schijnbaar nog op de Nederlandse tijd). Toen we allebij wakker waren zijn we gaan ontbijten en hebben we de tassen klaargemaakt voor ons eerste stuk reizen met de bus. Nadat we zijn uitgechecked uit ons mooie en veel te dure hotel werden we door de taxi afgezet op het busstation. Voor we het in de gaten hadden had een mannetje onze tassen uit de kofferbak geplukt en rende er mee weg. Wij schrokken en zijn er snel achteraan gegaan maar hij bleek een uiterst behulpzaam te zijn, hij hoorde bij onze bus die ons naar de volgende bestemming Latacunga zou brengen.
Op het station was het een gekkenhuis. Het mannetje had als taak om zoveel mogelijk mensen in zijn bus te krjgen en gezien de bezettingsgraad was hij erg goed in zijn werk. Deze rit zullen we niet snel vergeten. De Ecuadorianen hier hebben allemaal erg veel haast en de regel is eerst toeteren en dan remmen. Wij kregen meteen de indruk dat deze rijstijl niet bijdraagt aan de algehele verkeersveiligheid en na enkele kilometers deed zich het eerste (naar het schijnt dodeljke) ongeluk voor. In de berm lagen twee levenloze lichamen van twee jongemannen. We waren enorm geschrokken van dit tafereel maar veel tijd om er bij stil te staan was er niet want de bus ging snel verder want tijd is geld voor onze lokale buschauffeur. Even later lag er midden op de weg een grote dode hond, niet erg prettig gezicht.
Aangekomen in Latacunga even bijgekomen om daarna onze volgende rit dwars door het Andesgebergte te regelen. We besloten naar Quevedo te gaan, een rit van ruim zes uur. Deze reis was een stuk minder gehaast maar niet minder memorabel. In dit gebied woont voornamelijk inheemse bevolking die op de meest afgelegen plekken in en uitstapten.
De reis door het Andesgebergte was adembenemend door de schitterende natuur hetgeen wij erg veel weg vonden hebben van een oerwoud maar dan op zo´n 4000 meter hoogte. Aan weerszijden van de weg, die je op sommige plekken geen weg kunt noemen (soms reden we door ondiepe watertjes waar geen weg te zien was), waren prachtigebomen, bloemen en planten te bewonderen. Eenmaal op de top aangekomen waar de luchtvochtigheid zeker 100% was en het zicht een kleine meter begon de afdaling. Naarmate de hoogte afnam nam de temperatuur toe en veranderde de flora. Enorme bananenplanten met bladeren waar de gemiddelde NBA-basketballer prima onder kan slapen, verrezen naast de weg en de klein begonen bergstroompjes werden groter en krachtiger.
Toen we eenmaal de Andes achter ons hadden gelaten reden we door plaatsen waar de tijdleek stil te hebben gestaan en de armoede duidelijk zichtbaar werd. Stoffige stadjes met huizen die ik niet anders kan omschrijven dan krotten deden me denken aan een decor van een slechte Mexicaanse b-film. Uiteindelijk kwamen we aan in Quevedo waar weeen hotelletje in het centrum van het stadje vonden voorzes dollar per nacht per persoon. We kregeneen kamer waar de gemiddelde Groningse student zich zeer zou thuisvoelen. De stadzelf was druk, stoffig en benauwend. De plaatselijke pizzabakker (hij maakte pizza's zekertweemaal zo groot als dievan de familiepizza va Domino's) stilde onze trek. Na deze maaltijd nog een rondje centrum gedaan en vervolgens onzehotelkamer opgezocht en met onze herriestoppers inin slaap gevallen.
Reacties
Reacties
Hoe fijn hebben jullie het! Lekker warm ook! Hier in Stockholm is het min 5 en ligt een laagje sneeuw :)
Nog maar vier dagen onderweg en al veel dingen meegemaakt! Leukie! Veel plezier! Ben benieuwd naar jullie nieuwe avontuur ;) Liefs Geessie
nou zo te lezen hebben jullie al aardig wat cultuur shocks opgelopen, geniet zoveel je kunt en heel veel plezier
groetjes eeltje en marijke
WAUWIE,
coole foto's!
mooi hutje in puerto lopez!
hippie vibe is leuk he,
als jullie nog meer van de vibe willen:
montañita is ook LEUK. kleiner dan puerto lopez,
Hebben jullie al een duik genomen?
YES, geweldig hoor!
LEKKER drankjes doen en pizza'tjes eten hihi
marloes kan na een week huishoudbeurs geen huisvrouw meer zien....
DIKKE KUSSEN VAN LOES EN FEM
Ik krijg helemaal de reiskriebels van die mooie foto's! Veel geluk en plezier tijdens jullie zuidamerikaans reisavontuur!
Groeten uit lenteachtig Leeuwarden
Wat een lieve buschaffeur. En wat gek dat jullie steeds pasta en pizza eten, ik twijfelde nog even of jullie wel in zuid amerika zitten. Maar toen zag ik tussen de mooie bloempjes en de mensen in pocho's jullie op de foto! Wel veel variatie zeg in een paar dagen: stofbende, oerwoudachtig en dat strand ziet er heel verleidelijk uit! Veel plezier en blijf mooie stukkies schrijven en veel foto's plaatsen natuurlijk.
liefs Strid
blij dat je weer bent opgeknapt Bernlef, dan kun je nu al die andere shocken ook beter verwerken. Na al die pizza,s en macdonalds is het wel tijd voor de cavia op een stokje. Wat een prachtige opnames hebben julie al gemaakt Ga door met genieten en mooie foto,s en verhalen sturen Dikke tuut heitie en memmie
Hola!
Leuk om jullie verhalen te lezen! Hier in Cusco ook alles goed. Zou leuk zijn als jullie hier kunnen komen!
Zal nu zelf ook een verhaalte proberen te schrijven en foto´s er op zetten (al is dat miss iets teveel gevraagd met dit inet).
Zet m op daar!
Groetjes Ina
Hoooi!
blij dat je weer beter bent bernlef!
wat veel verschillende omgevingen al zeg in zon korte tijd. veel herkenningspunten ook, ik ben weer helemaal trug in india :)
mooie fotos ook, fijn jullie even te zien ;) en dan kun je er een goeie voorstelling van maken.
dat hutje in het "oerwoud" lijkt me priceless!
genietse en hopelijk is er snel meer te lezen en te zien!
dikke tut fan us!
He luitjes .Wat een mooie foto s en wat hebben jullie al veel mooie en minder mooie dingen gezien. Probeer er zoveel mogelijk van te genieten Hier is alles okee!
Heee hallo dan wereldreizigers!! Zo te lezen gaat alles prima met jullie, afgezien van bernlefs inkakmoment, maar ook niet zo verwonderlijk. Wendy lekker rustig aangedaan voor de grote tocht en die arme jongen maar doorbikkelen tot het bittere eind, maar bernlef petje af je bent er:-).
Nog even 1 laatste bericht v.w.b. de stand van zaken met mijn sollicitatieproces en mijn proefdag werken; Alles is super verlopen wederzijds en dat heeft geleid tot in eerste instantie een contract voor een jaar, jjjjjjjiiiiiiieeeeehaaaa, in the pocket maar weer!!
Vanaf 3 maart ga ik daar aan de slag en tegen de tijd dat jullie terug zijn ben ik wel aardig ingewerkt;-)
Ik ga nu nog even wat wonderschone foto's van jullie trip bewonderen!
tot schrijfs, smakkerts van uit Hilversum
Beste Wendy
Toevalig vroeg ik pas aan een collega of hij wist hoe het met jou was maar hij wist me niets te vertellen.
Blij verrast met je reisverslag en ik zie dat je de hectiek toch niet helemaal kan missen ook al is het nu niet bewust.
Ik hoop jullie deze prachtige reis zonder noemenswaardige problemen kunnen voortzetten.
Hier gaat alles goed in ieder geval wat het met Wietske en mij aangaat.
Ik blijf dit met grote belangstelling (en jalouzie) volgen.
Tot mails
Thom
Hoi B en W samen met Beppe jullie verslag bij bertus gelezen. leuk hoor ?
Ik was net bij evert en Wytske die hebben in Columbia gewoond en die vertelde dat zuid Argentina ook hhel mooi is , dus als jullie te snel zijn dan ......... gr gr
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}