Na een busrit van bijna vijftien uur kwamen we aan in Cusco, de Inca-hoofdstad van Peru. Na de verhalen van andere backpackers hadden we een beetje een schrikbeeld van deze stad gekregen door het massale toerisme. Maar zoals vaak wanneer je van het ergste uitgaat viel ons dit reuze mee, misschien ook omdat het nu niet het drukste seizoen was vanwege de regentijd hier. De omschakeling van het hete woestijnklimaat naar het veel koelere bergklimaat was wel groot en de korte broeken en bikini's werden ingeruild voor spijkerbroeken en truien. We checkten in in een hostal dat werd gerund door Dominicaanse nonnen dat naast een drukke school lag. We werden hartelijk begroet door de nonnetjes en we kregen bij aankomst een kopje verse Coca-thee tegen de hoogteziekte. We waren van plan om te voet Cusco te gaan ontdekken maar liepen al snel compleet de verkeerde kant op waardoor we genoodzaakt waren een taxi te nemen naar het Plaza de Armas, het middelpunt van elke zichzelf respecterende stad in Zuid Amerika. Hier aangekomen zijn we eerst een restaurant gaan opzoeken omdat de busrit ons behoorlijk had uitgehongerd. Bij een grillrestaurant kwamen we meer dan aan onze trekken. Ik ben bang dat we als twee tonnetjes weer terugkomen in Nederland met de hoeveelheden vlees en papas fritas (patat) die we hier verorberen. Vervolgens zijn we het centrum rondom de Plaza gaan bewandelen om een indruk te krijgen hoe deze stad in elkaar zit. Niet al te moeilijk, misschien dat de hoogteziekte ons in het begin parten speelde en al snel vonden we boekwinkels waar we onze uitgelezen nederlandse boeken konden ruilen en enkele winkels waar ze echte hollandse shag verkopen, ik was bijna door mijn meegebrachte voorraad heen. Ook zagen we de beroemde/beruchte cuy op het menu staan (geroosterde cavia is hier een delicatesse), een verslag hiervan komt later speciaal voor Paul over hoe dit hapje smaakt. Na wat informatie te hebben ingewonnen over de tocht naar Machu Picchu zijn we teruggegaan naar ons nonnenklooster.

De volgende dag zijn we vroeg uit ons bed gegaan om enkele Inca-ruines te gaan bekijken in de buurt van Cusco richting Pisac. Met de taxi zijn we naar de hoogstgelegen ruine gegaan. Van de eerste ruines stonden niet veel stenen meer, grotendeels dankzij onze grote vriend Pizarro, maar ze waren desalniettemin erg mooi om te bekijken mede dankzij het prachtige landschap waarin ze staan. Na de eerste twee ruines te hebben bekeken zijn we naar beneden gegaan, toch net wat anders dan een loopje over de zeedijk. Uiteindelijk, na de verkeerde afslag te hebben genomen en twee ruines te hebben gemist kwamen we aan bij de grootste en meest bekende ruine Sacsayhuamen (lees: sexy woman). Een groot en indrukwekkend complex van muren, stenen, trappen en binnenpleinen met ondergrondse enge (zowel nauw als best een beetje eng) tunnels. Vervolgens zijn we een bergje opgeklauterd om uit te komen bij de Christo Blanco maar vooral bij het mooiste uitzicht over de stad Cusco wat we ons konden voorstellen. Hier hebben we onder het genot van live Quechua muziek een uur van het uitzicht genoten hetgeen echt adembenemend was. Hierna zijn we met een te volle kippenbus terug naar Cusco gegaan om ons voor te bereiden op de volgende dag, Machu Picchu!

Vroeg uit veren om de zeven uur trein naar Machu Picchu te halen. De treinreis duurde zo'n drieeneenhalf uur, hetgeen snel voorbij ging door leuk internationaal gezelschap en wederom een spectaculair uitzicht op het gebergte en een naastgelegen kolkende rivier. In Agua Caliente aangekomen, de verplichte overstapplaats naar Machu Picchu, stapten we in een bus die ons bij onze rijkhalzend naar uitgekeken eindbestemming bracht. Hier kregen we een engelstalige gids die ons van alles over dit nieuwe wereldwonder vertelde. Het betoverende gevoel dat we bij deze oude en goed in tact gebleven Inca-stad kregen is met geen pen te beschrijven en dat ga ik dus ook niet doen. Ik verwijs iedereen naar de foto's en Wikipedia ( http://nl.wikipedia.org/wiki/Machu_Picchu ). Na twee uur door de gids te zijn rondgeleid hadden we nog twee uur voor ons zelf om rond te kijken. Jammer genoeg begon het na een uur te regenen waardoor we moesten schuilen in een van de weinige overdekte Inca-gebouwtjes, wat de pret niet kon drukken want het was een van de mooiste dagen hier sinds weken vanwege het regenseizoen. In Cusco te zijn teruggekomen hebben we nog uren nagepraat op ons balkon onder het genot van een flesje wodka en zijn daarna heerlijk in slaap gevallen.

Na lekker te hebben uitgeslapen zijn we de stad in gegaan op zoek naar wat warme kleren omdat het vanaf nu een stuk kouder gaat worden naarmate we hoger het Andes gebergte in gaan. Op verschillende markten zijn we gaan shoppen maar terwijl Wendy nog een warme baby-alpaca sjaal en sokken had gekocht, kwam ik niet verder dan de voetbalshirts van Ecuador, Peru en Bolivia. Ook kwamen we prachtige hangmatten tegen en omdat Wendy nog een cadeautje voor haar verjaardag van me tegoed had hebben we hier twee van gekocht waardoor onze backpacks redelijk overvol begonnen te raken.

Die middag hadden we met Ina afgesproken, een collega van Wendy, die momenteel een spaanse cursus volgt en vrijwilligerswerk doet in Cusco. Hier hebben we gezellig mee koffie gedronken en leuk mee gekletst totdat ze naar salsales moest en wij onze honger gingen stillen in een italiaans restaurant.